Zijn eerste twee monologen, waarin hij respectievelijk zijn echtscheiding en het terugkrabbelen in de ogen keek, waren een schot in de roos. Met ‘Het Derde Oog’ maakt hij die trilogie rond in zijn gekende stijl: balancerend tussen lach en traan, overgoten met het sappigste Gentse accent denkbaar.
Robrecht scheldt ineens zomaar iemand uit in de supermarkt. Hij schrikt. Dit is niet wie hij is. Halsoverkop vertrekt hij naar het jaarlijkse familiefeest. Wanneer hij daar aankomt, kan hij maar net een paniekaanval onderdrukken. Wat is er met hem aan de hand?
Een recente gebeurtenis heeft Robrechts leven helemaal overhoopgesmeten en dwingt hem om naar binnen te kijken. Hij voelt zich mijlenver van iedereen verwijderd. Op zoek naar vaste grond, graaft Robrecht in zijn verleden.
De pers over 'Het Derde Oog':
- “Het Derde Oog is in de eerste plaats een knap opgebouwd verhaal, waarin de acteur-cabaretier nooit meer dan een blik nodig heeft om van kolder naar rouw te wippen.” (De Morgen)